Luke 21

Rozdział 21

1A gdy spojrzał, zobaczył bogaczy ^a wrzucających swoje ofiary do skarbony ^b. 2Zobaczył też pewną ubogą wdowę wrzucającą tam dwie drobne monety. 3I powiedział: Prawdziwie mówię wam, że ta uboga wdowa ^c wrzuciła więcej niż wszyscy. 4Oni wszyscy bowiem wrzucili do darów Bożych z tego, co im zbywało, ale ona ze swego niedostatku wrzuciła wszystko ^d, co miała na utrzymanie. 5A gdy niektórzy mówili o świątyni ^e, że jest ozdobiona pięknymi kamieniami i darami, powiedział: 6Przyjdą dni, w których z tego, co widzicie, nie zostanie kamień na kamieniu, który by nie był zwalony ^f. 7I zapytali go: Nauczycielu, kiedy to nastąpi ^g? I jaki będzie znak, gdy się to będzie miało stać? 8A on odpowiedział: Uważajcie, abyście nie zostali zwiedzeni ^h. Wielu bowiem przyjdzie pod moim imieniem i będą mówić: Ja jestem Chrystusem, oraz: Nadchodzi czas. Nie idźcie więc za nimi. 9Gdy zaś usłyszycie o wojnach i rozruchach, nie bójcie się. To bowiem najpierw musi się stać, ale koniec nie nastąpi natychmiast. 10Wtedy mówił do nich: Powstanie naród przeciwko narodowi i królestwo przeciwko królestwu. 11I będą miejscami wielkie trzęsienia ziemi ⁱ oraz głód i zaraza, będą także straszne zjawiska i wielkie znaki z nieba. 12Lecz przed tym wszystkim podniosą na was ręce i będą was prześladować ^j, wydawać do synagog i więzień, prowadzić do królów i namiestników z powodu mego imienia. 13A to was spotka na świadectwo ^k. 14Dlatego postanówcie sobie w sercu, aby nie obmyślać ^l wcześniej, jak macie odpowiadać. 15Ja bowiem dam wam usta i mądrość ^m, której nie będą mogli odeprzeć ani się sprzeciwić wszyscy wasi przeciwnicy. 16A wydawać ⁿ was też będą rodzice i bracia, krewni i przyjaciele i zabiją niektórych z was. 17Będziecie znienawidzeni ^o przez wszystkich z powodu mego imienia ^p. 18Ale nawet włos z waszej głowy ^q nie zginie. 19Przez swoją cierpliwość ^r zyskajcie ^s wasze dusze. 20A gdy zobaczycie Jerozolimę otoczoną przez wojska, wtedy wiedzcie, że jej spustoszenie jest bliskie. 21Wówczas ci, którzy są w Judei, niech uciekają w góry ^t, a ci, którzy są wewnątrz miasta, niech wyjdą, a ci, którzy są na wsi, niech do niego nie wchodzą. 22Będą to bowiem dni pomsty ^u, aby się wypełniło wszystko, co jest napisane. 23Lecz biada brzemiennym i karmiącym w tych dniach! Będzie bowiem wielki ucisk w tej ziemi i gniew nad tym ludem. 24I polegną od ostrza miecza, i będą uprowadzeni w niewolę ^v między wszystkie narody. A Jerozolima będzie deptana przez pogan, aż wypełnią się czasy pogan ^w. 25I będą znaki ^x na słońcu, księżycu i gwiazdach, a na ziemi trwoga zrozpaczonych narodów, gdy zaszumi morze i fale. 26Ludzie będą drętwieć ze strachu ^y w oczekiwaniu tego, co przyjdzie na cały świat. Poruszą się bowiem moce niebios. 27Wtedy ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego w obłoku ^z z mocą i wielką chwałą ^aa. 28A gdy się to zacznie dziać, spójrzcie w górę i podnieście głowy, gdyż zbliża się wasze odkupienie ^ab. 29I opowiedział ^ac im przypowieść: Popatrzcie na drzewo figowe i na wszystkie drzewa. 30Gdy widzicie, że już wypuszczają pąki, sami poznajecie, że lato jest już blisko. 31Tak i wy, gdy ujrzycie, że to się dzieje, wiedzcie, iż blisko ^ad jest królestwo Boże. 32Zaprawdę powiadam wam, że nie przeminie to pokolenie, aż się to wszystko stanie. 33Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa ^ae nie przeminą. 34Pilnujcie się, aby wasze serca ^af nie były obciążone obżarstwem, pijaństwem i troską o to życie ^ag, aby ten dzień was nie zaskoczył. 35Jak sidło ^ah bowiem przyjdzie na wszystkich, którzy mieszkają na powierzchni całej ziemi. 36Dlatego czuwajcie ^ai, modląc ^aj się w każdym czasie, abyście byli godni uniknąć tego wszystkiego, co ma nadejść, i stanąć przed Synem Człowieczym. 37W ciągu dnia nauczał w świątyni, a w nocy wychodził i przebywał na górze zwanej Oliwną. 38Rano zaś wszyscy ludzie schodzili się do niego, aby go słuchać w świątyni.